Voetreflexologie is zo oud als de weg naar Rome en wordt in landen als India, China en Japan al eeuwenlang toegepast ter bevordering van de gezondheid, hieronder de geschiedenis van het ontstaan van de voetreflex. Meer dan duizenden jaren worden er over de hele wereld allerlei soorten voetbehandelingen uitgevoerd om de gezondheid te beïnvloeden. Het is niet duidelijk waar en wanneer het is ontstaan. Wel doen eeuwenoude hiërogliefen op de graftombe van een arts in Saqqara in Egypte vermoeden dat reflexologie hier zijn oorsprong vindt. Vanuit Egypte zou reflexologie zich via het Romeinse Rijk verder over de wereld hebben verspreid. De geschiedenis en de ontwikkeling van de reflexologie kan beschreven worden aan de hand van het werk van diverse pioniers op dit gebied.
De zonetheorie, die ontwikkeld is door de Amerikaanse KNO-arts Dr. William H.Fitzgerald (1872- 1942), kan beschouwd worden als de voorloper van de moderne reflexologie. Fitzgerald ontdekte dat, wanneer er op bepaalde delen van de voet druk werd uitgeoefend, andere delen van het lichaam verdoofd raakten. Hij maakte onder andere gebruik van elastische banden, wasknijpers en aluminium kammen om druk uit te oefenen. Fitzgerald publiceerde diverse artikelen over zijn ontdekkingen en noemde zijn werk Zone Analgesia. Aan de hand van de resultaten van zijn onderzoek verdeelde hij het lichaam onder in tien longitudinale energiezones die eindigen in de voetzolen en handpalmen. Fitzgerald ontdekte ook dat het toepassen van druk op de zones niet alleen de pijn verlichte, maar vaak ook de onderliggende oorzaak aanpakte. Dr. Shelby Riley, die nauw samenwerkte met Dr. Fitzgerald, verfijnde de zonetheorie door het toevoegen van horizontale zones.Hij ontwikkelde een methode om bepaalde zones te bewerken door druk uit te oefenen met duimen en vingers.
Dr. Riley was de leermeester van de fysiotherapeute Eunice D. Ingham. Zij ontwikkelde in de jaren '30 van de vorige eeuw haar voetreflex-theorie, waarbij ze gebruikmaakte van haar duimen en vingers om druk uit te oefenen. Ze ontdekte dat de voeten de toestand van de organen van het hele lichaam spiegelden. Daarbij merkte ze op dat de wisselende druk een stimulerend effect op het lichaam heeft in plaats van, zoals Dr. Fitzgerald beweerde, een verdovend effect. In 1938 publiceerde ze haar boek "Stories The Feet Can Tell". Hierin bracht ze onder andere nauwkeurig de reflexzones van het lichaam in kaart op de voet, zoals we die in de hedendaagse voetreflexologie nog steeds gebruiken. Ze reisde veel rond om lezingen en workshops te geven. Hierdoor werd reflexologie steeds bekender, zowel onder de bevolking, als onder natuurgenezers, podologen, osteopaten, massagetherapeuten en fysiotherapeuten.
In de jaren '50 van de vorige eeuw begonnen Dwight Byers en Eusebia Messenger, een neef en nicht van Eunice Ingham, hun tante te assisteren bij haar workshops. Zij hebben later het werk van hun tante voortgezet. In de jaren '70 richtte Dwight Byers "The International Institute of Reflexology" op, waar de theorieën en technieken van reflexologie nog steeds verder verfijnd wordt.
Vanuit de Chinese reflexologie wordt voornamelijk gewerkt op de meridiaan banen. De 12 hoofdmeridianen in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) zijn energiebanen of -kanalen waardoor Qi (energie) in het lichaam stroomt. Deze meridianen zijn onderling verbonden en spelen een belangrijke rol bij het reguleren van verschillende fysiologische en psychologische functies. Elke meridiaan is verbonden met een specifiek orgaansysteem en de balans van Qi binnen deze meridianen is cruciaal voor het behoud van gezondheid en welzijn. De meridianen kunnen behandeld worden door een accupunctuur, acupressuur of voetreflexoloog. Vanuit India komt het werken op de chakra's en in het aura veld.
Chakra's vormen de sleutel tot lichamelijke gezondheid, emotionele stabiliteit en geestelijke helderheid. Het woord chakra komt uit het Sanskriet en betekend wiel of schijf. C.G. Jung noemt het de poorten van het bewustzijn: "wij zijn een cirkel in een cirkel, zonder begin of einde". In de chakra's liggen onze diepste gevoelens opgeslagen en verborgen en vormen het centrum van waaruit wij als holistisch mens ons leven regelen. Vanuit deze gedachte is de mens lichamelijk en emotioneel verbonden met zijn sociale omgeving. Chakra's zijn onze energiebronnen, die iets zeggen over onze levenskracht of vitaliteit. Ieder mens houdt zich (on)bewust bezig met zijn eigen chakra's: sluit ze af of stelt ze open. Een Chakra behandeling richt zich op het bewust te worden van je chakra's en je te leren om je op het juiste moment af te sluiten voor negatieve invloeden of juist openstellen om bijvoorbeeld liefde toe te laten. Ik werk met de 13 chakra's. Vitaliteit = levenskracht = zelfhelend vermogen.
